پارچه بافی در ایران باستان قبل از اسلام
پارچه بافی در ایران باستان
در طول حیات بشری ایرانیان در پیدایش فن بافندگی و توسعه پارچه بافی گامهای مؤثری برداشته اند. شروع پارچه بافی در ایران تقریباً به هشت تا ده هزار سال قبل از میلاد می رسد. و مطالعات دانشمندان نشان می دهد که اقوام ایرانی در دوره میان سنگی نیز با پارچه بافی آشنا بودند.
آثار به دست آمده از یافته های باستان شناسی شامل سفالها و مهرهایی که دارای قدمت چند هزار ساله هستند. از منابع مهم شناسایی سابقه پارچه بافی در ایران باستان است. اولین مدرک موجود از غاری موسوم به غار کمربند پیدا شد.
در سال (۱۳۲۹-۱۳۲۸) هجری شمسی (۱۹۵۰ میلادی) پروفسور کارلتون استیونس کون ابزاری از این غار به دست آورد. که نشان می دهد اقوام ایرانی که در آن مناطق ساکن بودند. و از پشم گوسفند و بز پارچه می بافتند. مردم ایران قبل از آشنایی با ریسندگی و بافندگی، پوشاک خود را از پوست حیوانات تهیه می کردند.
پارچه بافی در ایران باستان: مجسمه ای از پیکر انسان از استخوان مربوط به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد یافت گردیده است. که پوشاک آن زمان را نشان می دهد. همچنین از شوش مهری به دست آمده است. که تصویر یک کارگاه نساجی متعلق به هزاره چهارم قبل از میلاد را نشان می دهد.